طبقه بندی فروشگاه ها و پایانه های فروش

سیستم کدینگ و طبقه بندی پایانه های فروش، بر سه مبنا عمل می کند که هر مبنا، کاربردهای متفاوتی دارد. بنابراین هر پایانه فروش با یک کد سه بخشی شناخته می شود (به عنوان مثال پایانه شماره 18 با کد CBA شناخته می شود. این سیستم های بخش بندی عبارتند از :

کدینگ بر اساس پتانسیل فروش : کاربرد اصلی برای تیم های فروش

در این سیستم، پتانسیل هر پایانه فروش یا Outlet بر مبنای 7 آیتم، تخمین زده می شود. پتانسیل فروش نشان می دهد که یک پایانه فروش، فارغ از این که مشتری سیستم هست یا خیر؛ فروش احتمالی آن چقدر است.

کدینگ بر اساس موقعیت اقتصادی مشتریان: کاربرد اصلی برای تیم بازاریابی

کدینگ بر اساس موقعیت اقتصادی مشتریان: کاربرد اصلی برای تیم بازاریابی در این سیستم کدینگ، موقعیت اقتصادی مشتریان به ازای هر Outlet کد می شود. به عنوان مثال، ممکن است یک Outlet در منطقه یک تهران قرار داشته باشد و مشتریان آن، عموما از نظر کلاس اجتماعی در سگمنت A باشند اما یک Outlet دیگر در منطقه ضعیف اقتصادی مثلا سگمنت E قرار داشته باشد

کدینگ بر اساس حجم فروش: کاربرد اصلی برای تیم فروش و تیم مالی

در این کدگذاری، امتیاز هر Outlet بر اساس میزان خرید و فروش فعلی با سازمان فروش؛ تعیین می گردد. مثلا یک Outlet ؛ به عنوان یک مشتری خوب برای سازمان شناخته می شود و ماهانه مبلغ زیادی خرید می کند به عنوان کد A شناخته می شود اما یک پایانه فروش، اصلا خرید نمی کند و به عنوان مشتری D شناخته می شود.

کدینگ بر اساس پتانسیل فروش رتبه ‏بندی مشتریان بر اساس 7 ویژگی (موقعیت فروشگاه، متراژ فروشگاه، متراژ دهنه، شکل نمایه، سابقه فعالیت، وضعیت مالکیت و تعداد شاگرد) صورت می پذیرد.

بر این اساس می‏توان فروشگاه‏ ها را دسته بندی کرد. به طور مثال در شکل زیر مشاهده می‏گردد که فروشگاه ‏ها در 4 دسته قرار گرفته ‏اند: